Sky Walk PVR இரவு காட்சிக்கு, நடிகர்கள், டெக்னீஷியன்கள் என மொத்த மதுபான டீமும் வந்திருந்தது. பின் வரிசையில் உட்கார்ந்து கொண்டு ஒவ்வொரு நடிகராக திரையில் தோன்றும்போதும் விசிலடித்துக் கொண்டிருந்தார்கள்.
மதுபானக் கடை. இதுதான் படத்தின் டைட்டில். இந்த டைட்டிலுக்கு ஏற்ப சீன் சொல்லு, என்று யாருக்கோ ஒரு குவார்ட்டர் வாங்கித் தந்திருக்கிறார்கள் என்று நினைக்கிறேன். அவர் போதையில் அவ்வப்போது துண்டு துண்டாக சொன்ன காட்சிகளை அப்படியே படமாக எடுத்து தள்ளிவிட்டார்கள். நடுநடுவே ஆம்லேட், மீன் வறுவல் எல்லாம் வாங்கித் தந்திருக்கலாம். ஏனென்றால் அவ்வப்போது நடுநடுவே கதை போல சில காட்சிகள் வந்து செல்கின்றன.
இந்தப் படத்தின் காட்சிகளைப் போலவே நானும் ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லாமல் விமர்சனம் செய்ய முயற்சித்திருக்கிறேன்.
PVRல் கார்ன் சூப்பர். ஆனால் ஐஸ்க்ரீம் அளவும் பத்தாது, சுவையும் பத்தாது. வழக்கமாக நான் படம் பார்க்கும்போது நண்பர்கள் ஃபோன் அடிப்பார்கள். இந்த முறை அம்மாதிரி எந்த ரிலீஃபும் இல்லை. தூக்கமும் வருவது போல வந்து டாஸ்மாக் நெடி தாங்காமல் தியேட்டருக்கு வெளியே ஓடிவிட்டது.
கூட்டமான பஸ் பயணத்தில் நெரிசலில் நசுங்கியபடியே அவ்வப்போது ஸ்டாப்பிங் வந்தாச்சா, என்று தலையை குனிந்து எட்டிப் பார்க்கும்போது, ஒன்றுக்கொன்று தொடர்பில்லாமல் சில காட்சிகள் மனதில் பதியும். குடிகாரர்களின் பேச்சும் அந்தக் காட்சிகள் போல தொடர்பில்லாமல் இருக்கும். இந்தப் படம் திட்டமிட்டே அப்படி எடுக்கப்பட்ட படமோ என்று சந்தேகமாக இருக்கிறது.
புறப்படும்போதே, ஐயய்யே இந்தப் படத்துக்கா என்றார் மனைவி. மதுபானக் கடை என்ற பெயர் பெண்களை தியேட்டருக்கு உள்ளேயே வரவிடாது. ஆனாலும் தியேட்டரில் இரு பெண்களைப் பார்த்தேன். அவர்கள் நண்பர்களுக்காக விசிலடித்தவர்களின் அம்மா (அ) அக்கா (அ) தங்கையாக இருக்கலாம். டாஸ்மாக் உள்ளே எப்படி இருக்கும் என்பதை அப்பெண்களுக்கு இந்தப் படம் அறிமுகப்படுத்தியிருக்கிறது.
வழக்கமாக தியேட்டரை நெருங்கும்போது, நெரிசல் அதிகமாகி, முதல் பத்து நிமிடங்களை பிடுங்கிக் கொள்வது போல டிராபிக் மிரட்டல்கள் இருக்கும். ஆனால் நெல்சன் மாணிக்கம் சாலை வழக்கத்துக்கு மாறாக இரவு 10 மணிக்கே காலி. அதனால் வேறு வழியின்றி குறிப்பிட்ட நேரத்துக்குள் தியேட்டருக்குள் நுழைந்து, படத்தை முதல் காட்சியிலிருந்தே பார்க்க வேண்டியதாயிற்று.
சாக்கடையில் உழலும் பன்றிகள் கூட மேயத் தகுதியில்லாத டாஸ்மாக்கின் அருவருப்பான உள்பகுதியை இந்தப் படத்தில் குளோசப், வைட் ஆங்கிள் என Zoo, Museum பார்ப்பது போல, விதவிதமாகப் பார்க்கலாம்.
குடிகாரர்கள் வாந்தி எடுக்கும்போது அவ்வப்போது சில இரசிக்கத்தக்க தத்துவங்களையும் உதிர்ப்பார்கள். அதுபோல இப்படத்திலும் சில ஷார்ப் வசனங்கள் உண்டு.
செலவில்லாத கையடக்க டிஜிட்டல் காமிராக்களால் நேரக் கூடிய சில சினிமா அபத்தங்களில் ஒன்றுதான் இந்த மதுபானக்கடை.
அடிக்கடி டாஸ்மாக் செல்பவர்களுக்கு இதில் வந்து போகும் சில கதாபாத்திரங்கள் சுவாரசியம் தரக்கூடும். குடிகார நண்பர்களுடன் சைட் டிஷ்ஷை மட்டும் சாப்பிட்டுக் கொண்டு அவர்களின் அர்த்தமற்ற உளறல், இளிப்பு, அழுகை, ஆத்திரம் போன்றவற்றால் தலைவலியுடன் திரும்பி வந்த உணர்வுதான் எனக்கு.
தெரியாமல் உளறுபவர்கள் குடிகாரர்கள். இந்த மதுபானக்கடை குழு தெரிந்தே உளறியிருக்கிறது என்பது என் கருத்து. டாஸ்மாக் மட்டும் இல்லாதிருந்தால் இது போன்ற படங்கள் வந்திருக்காது. இந்த ஒரு காரணத்துக்காகவாவது, தமிழக அரசு டாஸ்மாக்கை உடனே மூட வேண்டும்.
குடியின்றி அமையாது உலகு என்று விளம்பரம் செய்கிறார்கள். இப்படமின்றியும் அமையும் தமிழ் சினிமா உலகு.
எதற்காக ஆனந்தவிகடன் போன்ற முன்னணி பத்திரிகைகள் இந்தப் படத்தை விழுந்து விழுந்து புரமோட் செய்தன எனப் புரியவில்லை.
மேற்கண்ட வரிகளில் விமர்சனம் என்று எதுவுமில்லை. அவற்றை விமர்சனம் என்று நீங்கள் நினைத்தால், இந்தப் படத்தின் கதையைப்போல அதுவும் உங்கள் கற்பனையே.
