'து'வா? 'உ'வா?

இரவு ஒன்பது மணிக்கு மேல் அலுவலக தொலை பேசி அழைத்தால், அது மனைவியாகத்தான் இருக்கும்.
"ஹலோ"
"என்னங்க?", கரெக்ட் மனைவியேதான்.
"என்ன?"
"வீட்டுக்கு வரும்போது இரண்டு ஐட்டம் வாங்கிட்டு வந்திருங்களேன்",
"சொல்லு"
"துவரம் பருப்பு கால் கிலோ"
"ம்..."
"நோட் பண்ணிக்கோங்க. 'து....' பருப்பு. போன தடவை மாதிரி உளுத்தம் பருப்பை வாங்கிட்டு வந்திடாதீங்க.
"ஓ.கே"
"அப்புறம் உளுத்தம் பருப்பு அரை கிலோ. மறந்துடாதீங்க. . . 'உ' பருப்பு.
"இப்பதான 'உ' பருப்பு வேண்டாம்னு சொன்ன?"
"இல்லையே 'து' பருப்புக்கு பதில் 'உ' பருப்பை வாங்கிடாதீங்கன்னுதான் சொன்னேன்."
"என்னை கன்ஃபியூஸ் பண்றே?"
"நீங்க தான் என்னை கன்பியூஸ் பண்றீங்க! எனக்கு இரண்டு பருப்பும் வேணும். ஆனா அது கால் கிலோ, இது அரை கிலோ."
"அதுன்னா எது?"
"அதுன்னா 'து' பருப்பு. நல்லா ஞாபகம் வச்சுக்கோங்க, 'து' பருப்பு...'உ' பருப்பு வேண்டாம்"
"வேண்டாமா?"
"வேண்டாம்னா . . . வேண்டாம்னு அர்த்தம் இல்ல. அரை கிலோ வேண்டாம். கால் கிலோ வேணும்னு அர்த்தம்"
"சரி இப்போ எது கால் கிலோ வாங்கணும். 'து'வா? 'உ'வா?"
"ஏன் இப்படி குழம்பிக்கறீங்க?"
"நான் ஒண்ணும் குழம்பல. நீதான் குழப்பற?"
"பேசாம ஒரு பேப்பர்ல எழுதிக்கோங்க"
"சொல்லு"
"துவரம் பருப்பு கால் கிலோ, உளுத்தம் பருப்பு அரை கிலோ"
"அவ்வளவுதானா?"
"அவ்வளவுதான்"

(இப்படியெல்லாம் பேசக் கூடாது என்பதுதான் முதல். இதைத்தான் நான் 'கம்யூனிகேஷன் ஸ்கில்ஸ் வகுப்பில் எடுக்கிறேன். எப்படி பேச வேண்டும் என்பது அடுத்தது.)