நீ
இன்னும் வரையப்படாத வானவில்லாக
இன்னும் இசைக்கப்படாத வீணையாக
இன்னும் எழுதப்படாத கவிதையாக
இன்னும் கடக்கமுடியாத தொலைவாக
எனது நொடிகளில் யுகங்களாக புதைந்திருக்கிறாய்!
நீ
விதைகளில் ஒளிந்திருக்கும் விழுது
துளியில் ஓய்வெடுக்கும் கடல்
அகலில் பதுங்கியிருக்கும் சூரியன்
நீ
என்னுடன் வரமுடியாது.
ஆனால் . . .
நான் உன்னுடன் வருவேன்
மழையைத் தொடரும்
மண் வாசனையைப் போல!
6 comments:
//நீ
என்னுடன் வரமுடியாது.
ஆனால் . . .
நான் உன்னுடன் வருவேன்
மழையைத் தொடரும்
மண் வாசனையைப் போல!//
இந்த வரிகள் அழகு..!! :)
அண்ணா.. எப்பவும் போல் உங்கள் கவிதை அழகு..
ரசித்து படித்தேன்.. வாழ்த்துக்கள்.
எனது நொடிகளில் யுகங்களாக புதைந்திருக்கிறாய்!
/.......சந்திரனின் ஒளியில் மலர்ந்திடும் அழகு முகம் கொண்ட கவிதை. - அருமை.
ரொம்ப நாள், இல்லை மாதங்கள் ஆயிற்றே என் வலைப்பூ பக்கம் பார்த்து:)! நலம்தானே?
//மழையைத் தொடரும்
மண் வாசனையைப் போல!//
மிக அருமை.
“மழையைத் தொடரும் மண் வாசனை போல”
மிக அழகான கவி நயம் மிக்க வரிகள்!!
நல்ல பதிவு நண்பா உங்கள் புகழ் மென்மேலும் உயர என் மனமார்ந்த வாழ்த்துக்கள்.
Post a Comment