அன்பே சிவம் வாழ்வே தவம் : கமல் - ரஜினி என்கின்ற இரு மேதைகள்!

”சார் நான் போகணும்?”

அவர்(AVAR) திரைப்படத்திற்கான ஒரு குறிப்பிட்ட கதாபாத்திரத்திற்காக ஒத்திகையுடன் கூடிய தேர்வு நடைபெற்றுக் கொண்டிருந்தது. மிக மும்முரமாக விதம் விதமாக நடித்து அசத்திக் கொண்டிருந்த அந்த இளம் நடிகர், திடீரென ஸ்விட்ச் போட்டது போல நடிப்பதை நிறுத்திக் கொண்டார்.

”சார் நான் போகணும்?”

”ஏன்?” என் குரலில் நான் வெளிக்காட்டாத ஒரு கோபம் இருந்தது.

”விஜய் டிவியில கமல் புரோகிராம் பார்க்கணும்.”

சட்டென என்னுடைய கோபமும் ஆர்வமாக மாறிவிட்டது.

"OK. Pack Up!"

எவ்வளவு மும்முரமான வேலையாக இருந்தாலும் பாதியில் முடித்துக் கொள்ள தூண்டும் அளவிற்கு விஜய் டிவி இரண்டு நாட்களாக எனது கவனத்தையும் ஆக்கிரமித்துக் கொண்டது. காரணம் கமல் என்கிற மகா கலைஞனுக்கு நடந்த பாராட்டு விழா நிகழ்ச்சி. நிகழ்ச்சி முழுவதும் கலங்கிய கண்களுடன் அமர்ந்திருந்த கமலும், அருகில் அமர்ந்திருந்த ரஜனியும் ஒட்டு மொத்த தமிழகத்தையும் கட்டிப் போட்டுவிட்டார்கள் என்பதில் துளியும் ஐயமில்லை.

ஏற்கனவே ரஜினியும், கமலும் என்ன பேசினார்கள் என்பதை நான் பல வலைப்பதிவுகளில் படித்து நெகிழ்ந்து போயிருந்தேன் என்றாலும், இந்த நிகழ்ச்சிக்காக காத்திருந்தேன். குறிப்பாக ஆனந்த விகடனில் வந்திருந்த கட்டுரை படிக்கும்போதே கண்களை பணிக்கச் செய்தது. எத்தனை முறை அந்த கட்டுரையை வாசித்தேன் என்று எனக்கே தெரியவில்லை.

இரண்டு நாட்களாக இடையில் வந்த விளம்பர இம்சைகளை பொறுத்துக் கொண்டு, ரிமோட்டை கையிலெடுக்காமல் நிகழ்ச்சியை தொடரந்து இரசித்தேன். கிட்டத்தட்ட நானும் அந்த ஸ்டேடியத்தில் ஒருவனாக அமர்ந்திருப்பது போல உணர்ந்தேன்.

உன்னைப் போல் ஒருவன் படம் வெளியானதிலிருந்தே கமலின் ஆக்கிரமிப்பு எனக்குள் பெருகிக் கொண்டே இருக்கின்றது. காரணம் திரைப்படத்திற்கு வெளியே அதற்கான புரோமஷன் நிகழ்ச்சிகளில் கமலின் ஆத்மார்த்தமான பங்களிப்பு. கலைஞர் டிவியில் ஒரு நிகழ்ச்சியில் சேரன், லிங்குசாமி, மிஷ்கின், அமீர் ஆகியோருடனம் கமல் உரையாடியபோது மாணவர்களுடன் ஒரு பேராசிரியர் உரையாடியதைப் போலத்தான் இருந்தது. நானும் என் வீட்டிலேயே ஒரு கடைசி பெஞ்ச் மாணவனாக அமர்ந்து கமல் கூறிய கருத்துக்களை குறிப்பெடுத்துக் கொண்டேன்.

விஜய் டிவியில் இரசிகர்களுடன் உரையாடினார். கமலைக் கண்டதும் மாணவி ஒருத்தி கண்கலங்கி பரவசமடைய, கமலும் குரல் கம்ம விழியோரம் ஒரு துளி கண்ணீர் சிந்தினார். அந்த வினாடியிலிருந்து ஏனோ தெரியவில்லை, கமல் என்கிற மேதை எனக்குள் விஸ்வரூபம் எடுத்து உயர்ந்து கொண்டே இருக்கின்றார். அதைத் தொடர்ந்து கமலின் பல படங்களை நான் தொடர்ந்து பார்த்து பார்த்து ஆச்சரியப்பட்டுக் கொண்டே இருக்கின்றேன். இந்த ஞாயிற்றுக் கிழமை குருதிப்புனல் பார்த்தேன்.

இரண்டு நாட்களாக ஒளிபரப்பாகிய இந்த பிரமாண்டமான பாராட்டு விழா, ஒரு தனி மனிதனை திகட்டத் திகட்ட பாராட்டுவதற்க்காக நடந்த நிகழ்ச்சிதான். வெவ்வேறு மனிதர்களிடமிருந்து வெவ்வேறு விதமாக வெளிப்பட்ட ஒரு தனி மனித பாராட்டுதான். கமல் கூட தனது ஏற்புரையில் அதை குறிப்பிட்டார்.

ஆனால் கமல் என்கிற மேதை ஒரு தனி மனிதனல்ல. 50 ஆண்டு கால சினிமா அனுபவம். பல வேதனைகளையும், சாதனைகளையும் ஒரு சேர தாங்கி நிற்கின்ற மகானுபவம். கடந்ததை மறந்து எப்போதும் அடுத்ததை நோக்கிய மாபெரும் தேடல். உழைப்பு! உழைப்பு! உழைப்பு!

அதனால்தான் தென்னிந்தியத் திரை உலகின் அத்தனை ஜாம்பவான்களும் திரண்டு வந்திருந்தார்கள். அவர்கள் முகம் நிறைய சந்தோஷமும் நிறைவும் இருந்தது. அவர்களுடைய உணர்வுகள் என்னையும் தொற்றிக் கொண்ட பின் என்னை நானே புதிதாக உணர்கின்றேன்.

கமல்-ரஜினி போன்ற அடக்கமும், தன்னம்பிக்கையும், துடிப்பும், சாதனையும் நிரம்பிய இரு மாபெரும் கலைஞர்கள் உள்ள தமிழ் சினிமாவில் நானும் நுழையப்போகிறேன் என்பதை நினைக்கும்போது எனக்கே பரவசமாகத்தான் இருக்கின்றது. இவர்களைப் போல மேதைகளை பார்த்துவிட்டு உள்ளே நுழையும்போது கர்வம் தொலைந்து, பணிவு பெருகி மிகச் சிறியவனாக உணர்கின்றேன். நான் கடக்க வேண்டிய தொலைவுகளை எந்த பயமும் இன்றி நம்பிக்கையுடன் அணுகும் மனநிலைக்கு வந்துவிட்டேன். செய்யும் தொழிலே தெய்வம், செய்வன திருந்தச் செய், கடமையைச் செய் பலனை எதிர்பாராதே என்ற எண்ணங்கள் மேலோங்க இன்னமும் தன்னம்பிக்கை கூடி துடிப்பாக உணர்கின்றேன்.

”ஷோ எப்படி இருந்தது?”, நான் இரவு மணி 12ஐ நெருங்குகையில் மாலையில் ஒத்திகை பார்த்த நடிகரை செல்போனில் அழைத்தேன்.

”என்னை அறியாமல் கண் கலங்கிட்டேன் சார் . . . கமல் - ரஜினி மாதிரி ஜாம்பவான்கள் இருக்கறி ஃபீல்டுல நானும் ஒரு நடிகனா நுழையப்போறேன்னு நினைச்சா பயமும், பெருமையும் கலந்து வருது சார்”

அதற்கப்புறம் அவர் சொன்னது எதுவும் எனது நினைவில் இல்லை. கிட்டத்தட்ட அவருடைய மன நிலைதான் எனது நிலையும்.

விரைவில் நான் இயக்கும் ”அவர்” திரைப்படம் உங்கள் பார்வைக்கு வெளிவரும். ஒரு ஏகலைவனாக இருந்து கமல்-ரஜினி போன்ற துரோணாச்சார்யார்களிடம் நான் பெற்ற பாடம் ”அவர்” திரைப்படத்தை வெற்றிப்படமாக அமைத்துத் தரும் என்று நம்புகிறேன்.

மிகச் சிறந்த நண்பர்களாக, நடிகர்களாக, மனிதர்களாக மிகப்பெரிய ஆளுமையைக் கொண்டிருக்கும் ரஜினிக்கும் கமலுக்கும் எனது மானசீக வணக்கங்களும், நன்றியும்!

அன்பே சிவம்! வாழ்வே தவம்!